Repository logo

Browsing by Author "Stefanek, Grzegorz"

  • Thumbnail Image
    Item
    Measurement of the azimuthal anisotropy in Pb+Pb collisions at √SNN = 5.02 TeV with the ATLAS detector at the LHC
    (Institute of Nuclear Physics Polish Academy of Sciences, 2018) Burka, Klaudia; Trzupek, Adam; Bołd, Tomasz; Bożek, Piotr; Stefanek, Grzegorz
    Przepływ anizotropowy jest zjawiskiem charakterystycznym dla występowania Plazmy kwarkowo-gluonowej (ang. Quark- Gluon Plasma - QGP). Plazma kwarkowogluonowa jest to bardzo gorąca i bardzo gęsta materia, która może być wyprodukowana w ultrarelatywistycznych zderzeniach ciężkich jonów. Materia wykazuje właściwości charakterystyczne dla idealnej cieczy z bardzo małą lepkością, dlatego też dobrym źródłem informacji o plazmie jest badanie kolektywnego przepływu cząstek wyprodukowanych w zderzeniach jądrowych. Pomiar anizotropowego przepływu cząstek naładowanych pozwala na eksperymentalne poznanie jej ewolucji w czasie oraz poznanie warunków początkowych. Powszechnie uważa się, że źródłem anizotropii azymutalnej jest asymetryczny kształt początkowego obszaru oddziaływania dwóch jąder. Asymetria kształtu obszaru oddziaływania prowadzi do powstania gradientów ciśnień wewnątrz QGP, w wyniku których obserwuje się wzmożoną produkcje cząstek w kierunku płaszczyzny reakcji. Rozkład kąta azymutalnego wyprodukowanych cząstek względem płaszczyzny reakcji opisywany jest poprzez szereg Fouriera. Przedmiotem rozprawy jest wyznaczenie harmonicznych rozwinięcia Fouriera, vn, dla rozkładów azymutalnych kątów cząstek produkowanych w zderzeniach Pb+Pb przy energii √sNN = 5.02 TeV w eksperymencie ATLAS na LHC. Prezentowana analiza wykorzystuje dane minimum-bias o scałkowanej świetlności 22 μb -1. Ponadto, statystyka najbardziej centralnych zderzeń jest zwiększona przez użycie dedykowanych wyzwalaczy (ang. “ultra-central” triggers), które zebrały scałkowaną świetlność odpowiadającą 0.49 nb-1. Współczynniki vn są wyznaczone dla n = 2-7 w szerokim zakresie pędów poprzecznych, 0.5 < pT < 60 GeV, pseudorapidity, η < 2.5 a także zderzeń jonów, 0–80%. Pomiar anizotropowego przepływu został przeprowadzony przy pomocy dwóch metod badawczych: metody płaszczyzny reakcji (ang. event-plane) oraz metody iloczynu skalarnego (ang. scalar-product). Otrzymane rezultaty są porównane między sobą jak również z komplementarną metodą korelacji dwucząstkowych (ang. two-particle correlations) oraz z rezultatami eksperymentu CMS. Dodatkowe porównania z wynikami uzyskanymi przy niższej energii zderzenia (√sNN = 2.76 TeV), z wynikami otrzymanymi dla zderzeń Xe+Xe oraz z przewidywaniami teoretycznymi są również zawarte w niniejszej pracy. Prezentowana rozprawa zawiera precyzyjne pomiary współczynników przepływu, które stanowią istotne narzędzie do testów modeli teoretycznych, w szczególności w istotny sposób mogą przyczynić się do uzyskania kluczowych informacji o warunkach początkowych układu, a także do zrozumienia dynamicznej ewolucji plazmy kwarkowo-gluonowej.