Publikacje (Publications)
Permanent URI for this community
Browse
Browsing by Author "Antropov, Sergii"
Results Per Page
Sort Options
Item QED final state bremsstrahlung of light fermion pair in Photos Monte Carlo: variants of approximated QED matrix elements and non QED extensions(Institute of Nuclear Physics Polish Academy of Sciences, 2020) Antropov, Sergii; Wąs, Zbigniew; Siódmok, Andrzej; Gluza, Janusz; Płaczek, WiesławRozprawa doktorska koncentruje się na opisie rozpadów bozonów pośredniczących, takich jak bozony W i Z z dodatkową emisją pary leptonów w stanie końcowym. Pomimo, iż ten proces stanowi małą poprawkę do obliczeń na poziomie Borna to jest on ważny dla precyzyjnych pomiarów w LHC. W rozprawie został szczegółowo przedstawiony opis algorytmu generatora PHOTOS oraz krótkie opisy algorytmów programów KORALW, SANC oraz TAUOLA. Programy te mogą być stosowane do uzyskania przewidywań dla wspomnianych wyżej procesów. W rozprawie przedstawiono wyniki dla szeregu obserwabli, które są ważne dla badań prowadzonych w eksperymentach LHC i Belle II. Obserwable te zostały użyte do oszacowania systematycznych błędów związanych emisją par leptonów w poszczególnych programach. Dodatkowo stworzono narzędzie do porównywania rozkładów wygenerowanych przez PHOTOS z precyzyjnymi wynikami. Następnie w programie PHOTOS został zaimplementowany i przetestowany precyzyjny element macierzowy odpowiadający za emisję dodatkowej pary leptonów w stanu końcowym dla niespolaryzowanego procesu 2f→Z/γ*→2f. Przewidywania tak udoskonalonego programu PHOTOS dla przekróju czynnego procesów e+e-→Z→e+e-µ+µ- oraz e+e-→Z→ µ+µ -µ+µ doprowadziły do powjększenia przekróju czynnego o 5.4% i o 4.6% odpowiednio, te przekrojw czynne są na poziomie 10-4, jeżeli porównywać z Z→ll. Otrzymane poprawki mają największe znaczenie dla „twardej” części rozkładów dodatkowych par laptonów. W pracy zaproponowano, zaimplementowano w generatorze PHOTOS oraz przetestowano trzy różne przybliżone elementy macierzowe opisujące emisję dodatkowych par leptonów ze stanu końcowego dla procesu 2f→Z/γ*→2f. Pokazano, że numerycznie te trzy elementy macierzowe nie różnią się znacznie od precyzyjnego elementu macierzowego. W pracy pokazano także, iż rozkłady kwadratu masy inwariantnej pary leptonów, wygenerowanych przez PHOTOS używając wprowadzone poprawki, są znacznie bliższe precyzyjnym rozkładom referencyjnym w przypadku emisji najtwardszych dodatkowych par leptonów. Rozbieżności w stosunku do rozkładów referencyjnych dla przypadku mionów została zmniejszona z czynnika 4.2 do 7%, a w przypadku elektronów z czynnika 2.5 do 17%. Opierając się na testowanych przybliżeniach, zaproponowano efektywną faktoryzację elementu macierzowego dla przypadku niespolaryzowanego procesu 2f→Z/γ*→4f. Zaproponowana faktoryzacja rozdziela element macierzowy na poziomie Borna od części, która opisuje emisję dodatkowej pary leptonów w stanie końcowym. Następnie dyskutuje się uogólnienie części opisującej emisję dodatkowej pary leptonów oraz sugeruje się możliwość ją zastosowania do opisu elementu macierzowego niespolaryzowanego procesu 2p→Z/γ*→4f. Proponuje się badanie zastosowania tak otrzymanej faktoryzacji do opisu emisji dodatkowych par leptonów ze stanu końcowego, do procesów innych niż niespolaryzowany proces 2f→Z/γ*→2f.