Kierepko, Renata2019-05-082019-05-082019978-83-63542-10-8http://rifj.ifj.edu.pl/handle/item/27311 marca 2011 r. o godzinie 5:46 czasu UTC (14:46 JST) doszło do trzęsienia ziemi u wschodnich wybrzeży Japonii (The Great East Japan Earthquake). Japońska Agencja Meteorologiczna zlokalizowała hipocentrum zdarzenia 130 km na wschód od wybrzeża Sanriku (północno-wschodnia część wyspy Honsi¯u), na głębokości 24 km, na granicy dwóch płyt tektonicznych tj.: północnoamerykańskiej i pacyficznej, w pobliżu Rowu Japońskiego (rys.1.1) [1]. Trzęsienie to, o magnitudzie 9 (M 9) w skali Richtera [2], było jednym z pięciu największych zarejestrowanych w historii trzęsień ziemi na płycie pacyficznej (Chile 1960 (M 9.5), Chile 2010 (M 8.8), Alaska 1964 (M 9.2) i Sumatra 2004 (M 9.2)). Jego następstwem było zaskakująco wysokie tsunami z maximum dochodzącym do 10-15 m (przewidywania 3-6 m) [1]. Zarówno trzęsienie ziemi jak i tsunami wywołały zniszczenia m.in. w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi (FDNPP), doprowadzając do jednej z największych awarii jądrowych w historii.polUznanie autorstwa 4.0 MiędzynarodoweIdentyfikacja i charakterystyka izotopowych śladów awarii elektrowni jądrowej Fukushima DaiichiBook